ม. 2 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 76 / 483

ประโยค - พระอิฐมปัฏฐุกแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 240 "ท่านทั้งหลายยินดีในความไม่ปรารถนา, จงตาม รักษาจิตของตน, จงถอดตนขึ้นจากหล่ม ประหนึ่ง ช้างที่งามในเปือกมะ สถาก ตนขึ้นได้ฉะนั้น" [แก้วรถ] บรรดาบาทเหล่านั้น

เนื้อหาในหน้าที่ 240 ของพระอิฐมปัฏฐุก ผู้อ่านจะได้เรียนรู้ถึงความสำคัญในการรักษาจิตใจจากความไม่ปรารถนา โดยมีการเปรียบเทียบกับช้างที่พยายามถอดตนออกจากเปือกมะหรือหล่มไปสู่ความสูงส่งที่เรียกว่าพระนิพพาน

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 250 การทำวิจารเป็นต้นดีดี มีระงับอิมทรณเป็นต้น ปังเกิดขึ้นแก่บรรพชิตบ้าง (หรือ) เมื่อฉัน มีกิอะรรมเป็นต้นดีดี มีระภูกเหลา หนูอาชรับร่วมด้วยฝ่ายที่มีกัลยดีด

เนื้อหาในหน้าที่ 250 ของพระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค ๓ กล่าวถึงการทำวิจารและความสันโดษที่นำมาซึ่งความสุขในชีวิตของบรรพชิต การไม่สันโดษอาจทำให้เกิดความทุกข์ และการปฏิบัติตามทางพระธรรมอาจส่งผลให้ผู้ปฏิบัติมีค

ประโยค - พระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207 ๒๒. เรื่องภิษุราชูป รูปหนึ่ง [๒๕๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารถภิญญา รูปในรูปหนึ่ง ตรรศพระธรรมเทศนานี้ว่า "นิธาย"

ในพระธีรมะภิทธ์ ฉบับแปล ภาค ๙ หน้าที่ 207 มีการพูดถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับภิษุที่เดินทางร่วมกับหญิงคนหนึ่ง เมื่อหญิงคนนี้เดินทางไปพบกับภิษุ และสามีของนางเริ่มสงสัยในสถานการณ์ดังกล่าว โดยทั้งสองมีค

ประโยค - พระจันทปฐกูฉบับแปลภาค ๙ - หน้าที่ 255 มณี" ด้วยอาการแห่งการเข้าไปแห่งพราหมณ์นั้นนั่นแล คิดว่า "โอหนอ ! พราหมณ์ผู้นี้ควรถือเอา." แม้พราหมณ์นั้น วางมือไว้แทบนบบาทลูกล้าบนถนนธง พระศาสดา ถือเอาแก

ในหน้าที่ 255 ของพระจันทปฐกูนี้มีการสนทนาเกี่ยวกับพราหมณ์ที่ไม่สามารถนำของของตนไปยังผู้อื่นได้ พระศาสดาได้ตรัสสอนเกี่ยวกับการเข้าใจและตระหนักถึงความไม่สามารถในการถือเอาสิ่งของของผู้อื่นได้ พร้อมทั้งแบ

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ - หน้าที่ 281 ปราสาทหรือในหญิงนั้นเลย" ดังนี้แล้ว ศรัทธาราคานี้ว่า:: "ผู้ใด จะตื่นหาได้แล้ว ในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มี เรือน เว้นเสียงได้, เราเรียกผู้นั้น ซึ่งมีดีหา และ

ในหน้าที่ 281 ของพระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค ๔ มีการสนทนาเกี่ยวกับผู้ที่สามารถตื่นรู้ในโลกนี้ได้ โดยไม่มีบ้านเรือนและสามารถเว้นเสียงได้ ถือว่าเป็นบุคคลที่มีดีในธรรมและได้บรรลุถึงภพอันสิ้นสุด เช่น โสดาปัตติ

ประโคม - พระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 289 [พระเทวบรรจุพระอธิษฐาน] พระวัดกสิณะนั้น สายยามมณีโด่ย ถูกพวกพราหมณ์ถามใน ระหว่าง ว่า "ท่านเรียนมนต์ได้แล้วหรือยัง ?" จึงตอบว่า "พาก ท่านรอค่อน ฉันกำลั

ในหน้าที่ 289 ของพระธัมมปิฎกฉบับแปล ภาค ๔ มีการพูดถึงพระวัดกสิณะและการตอบคำถามเกี่ยวกับความรู้ โดยพระศาสดาได้ตรัสถึงบุคคลที่รู้แจ้งและเข้าถึงความรู้เกี่ยวกับสัตว์ทั้งหลาย รวมถึงการไม่ให้ดูถูกผู้มีความ

ประโยค - คำฉีพระธรรมปาฐิโกภ - หน้าที่ 206 พิ่งให้ (ปุกคโล) อ. บุคคล คณอิ พิงไป สนุติก ในสำนัก เทวาน ของเทวดา ท. ฐานิท มีด้วย ฐานะ ท. ตีสิบ 3 เองที เหล่านี้ อิติ ดังนี้ ฯ (อุโค) อ. อรรถว่า ที่ปุย พิ้ง

เนื้อหาจากหน้าที่ 206 ของคำฉีพระธรรมปาฐิโกภ กล่าวถึงการศึกษาคำสั่งในสำนักของเทวดา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของสัจธรรมและการปฏิบัติในสายสติผู้บรรพชิต นอกจากนี้ยังครอบคลุมการตีความและการประยุกต์ใช้ในชีว

ประโยค - คำชี้พระธรรมปฏิทัศนา ยกศัพท์เฉพาะ ภาค ๖ หน้า 214 เทคนิค (โหวต) ย่อเป็น ๆ อดโท อ. อธิบายว่า สุลุตา สํารวมแล้ว ทาวเรวิ ด้วยวาร ท. ดีทิพ แม้ ๓ อิด ดังนี้ ๆ (อดโท) อ. อรรถว่า สุดสติ อันเที่ยงแล้

บทความนี้ประมวลผลและอธิบายคำชี้ในพระธรรมปฏิทัศนา โดยเน้นถึงศัพท์เฉพาะที่นำมาใช้ในหลักธรรมและเทคนิคการนำเสนอในภาคที่ 6 หน้า 214 รวมทั้งการเข้าใจอรรถและหลักการต่าง ๆ ของพระนิปพาน โดยเน้นให้เห็นถึงการสร้

ประโยค - คำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร ยกสำโพงเปล่า ภาค ๖ - หน้าที่ 225 มูโค วิว ราวะ อ.คบับ พิธีโร วิว ราวะ อ.คหนนวกิ ญจจิ อาชานุโค ปูคโล วิว ราวะ อ.บุคคล ผู้ไม่รู้ร้อย ซึ่ง อะไร ๆ ก็ เพราะเหตุดูอะไร ดี

เนื้อหาในหน้าที่ 225 นี้ได้กล่าวถึงคำอธิษฐานพระธัมมปฏิสังขาร และขยายความเกี่ยวกับบุคคลและคำสอนที่เกี่ยวข้องกับธรรมะ โดยมีการชี้ให้เห็นถึงการประกอบการและคำต่าง ๆ ที่สำคัญสำหรับผู้สนใจในทางธรรม อายตนากา

ประโยค - คำฉัทรฐมปที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑ หน้าที่ 201 อดิ ดังนี้ ( เชูวปุปโต ] อ บูรพผู้เรณฐิสุด ( อาา ) กล่าวแล้ว ว่า เตนทิ ถ่ออย่างนั่น ดูมเท อ ท่าน ท. นิยมเตร จงนิมนต์ น่ สมเด็จ โดม ดิ้งพระสมณะผู

ในหน้าที่ 201 ของหนังสือมีการกล่าวถึงการปฏิบัติต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมและการปฏิบัติภายในบริบทของวัด โดยมีการอ้างอิงถึงพระศาสดาและการดำเนินการทางธรรม ตามที่ได้มีการตรวจสอบจากข้อคำติชมต่าง ๆ ในที

ประโยค - คำฉี พระธรรมนิยม พระภัค ยู พัก แปลภาค ตอน 207 แล้วเทียว อาติ โอเป็น ผู้มีเสด็จมาแล้ว อส ย่อมเป็น ก็ หรือ อิต ดั่งนี้ นึ ราชา กษัตราชั้น (ราชา) อ. พระราชา (อา) ทูล แล้วว่า ภณุต ข้านทพระองค

ในพระธรรมนิยมตอนที่ 207 มีการกล่าวถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้คนและการที่กษัตริย์มีบทบาทในการดูแลประชาชน โดยยกตัวอย่างเกี่ยวกับการให้เสด็จพระราชาและความสำคัญของการดูแลผู้มีอำนาจในสังคม ความทุก

ผลลัพธ์ OCR ที่ได้บนภาพนี้คือ: "ไหม้ทองขาด ต้นฉันมีสุขภาพดีๆตามพี่วรรธรรมะ ต้นฉันขอร้องชาวนาว่าอยากสร้างองค์พระให้พุทธท่านในครรภ์ รวมพวกเราจะเจริญให้ดีพี่เขี้ิดเหมือนๆกัน "เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2

เนื้อหาเกี่ยวกับประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เขียนที่ป่วยเป็นโรคครึ้มในโรงพยาบาล และวิธีที่เขาได้รับการรักษาและพัฒนาจิตใจผ่านการสร้างองค์พระธรรมกาย ผู้เขียนได้แบ่งปันความรู้สึกและความคิดเกี่ยวกับมหากาารอันด

ประโยค - พระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 209 สวรรคภัณฑะในสถานที่ตนไปแล้ว ๆ เที่ยวบรรจุธรรมแก้วกู้ ๕๐๐ รูป ได้เป็นอาจารย์ของคณะใหญ่ ๑๘ คณะ ภิกขุทั้งหลาย เรียนพระมักกฏฐานในสำนักพระศาสดาแล้ว ไปสู่ที่

เนื้อหาในหน้า 209 ของพระธัมม์ปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ สะท้อนถึงความสำคัญของการศึกษาธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระเวนอนภูเป็นอาจารย์ของภิกษุ ๕๐๐ รูป ที่ได้บรรลุพระอรหัตและเรียนรู้จากพระศาสดา การตั้งใจของภิกษุเหล่า

ประโยค - พระถัมภ์ทิฏฐุจากแปล ภาค ๑ - หน้า № 210 พวกท่านเรียนในสำนักของภิกษุผู้นั้น บรรดานิยม มีทีมิณิกเป็นต้น นิยามได้กินก่ายหนึ่งหรือ? หรือบรรดาปฏุก ๓ ปฏุกหนึ่งหรือ? ที่พวก ท่านได้เรียนมาแล้ว ดังนี้

เนื้อหาในหน้าที่ 210 ของพระถัมภ์ทิฏฐุ นำเสนอการสนทนาของพระเถระและพระศาสดาเกี่ยวกับการเรียนรู้และปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในระหว่างการปฏิบัติธรรม ภิกษุทั้งหลายได้มีการเรียนและทำวัตร เพื่อให้เข้าใจในหลักธ

ประโยค๒ - พระธัมม์ฤาษีถูกถอดแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 216 [เทวดาทำบาปหลอนภิกษุ] พวกเทวดาผู้สูงอยู่ในพรหมนั้น คิดว่า "พระผูเป็นเจ้า ทั้งหลาย มีสัก ถึงพรหมนั้นโดยลำดับแล้ว; ก็เมื่อพระผูเป็นเจ้า ทั้งหลาย พ้น

เนื้อหาในหน้า 216 ของพระธัมม์ฤาษีเล่าถึงการคิดของพวกเทวดาที่อยู่ในพรหมเกี่ยวกับภิกษุที่ไปอาศัยอยู่ในที่นี้อย่างไร รวมถึงการสนทนาเกี่ยวกับโรคที่เกิดขึ้นกับภิกษุและความประมาทของพวกเขาในการดำรงชีวิตในพรห

ประโยค๒ - พระธัมม์ทัศนะฉบับแปล ภาค ๒ - หน้า 220 เป็นเช่นกับนคร ห้ามกีเลสที่มีรัศมีน่า ๆ พึ่งม่า ด้วยอารมณ์คือปัญญา อันสำเร็จแล้วด้วยวิสาสนา และสำเร็จแล้วด้วยอธิษฐาน ชื่อว่า พิงธ คือพิงประเทศสมาธิ ในระ

ในหน้าที่ 220 ของพระธัมม์ทัศนะฉบับแปลภาค ๒ กล่าวถึงการพิจารณาจิตและธรรมในสถานการณ์ของสงครามและการรักษาสมบัติทางจิต ให้เข้าใจถึงการอยู่ร่วมกันในชุมชน การมีอารมณ์ที่ดีเพื่อการพัฒนาออกจากความทุกข์ โดยมีก

ประโยค - พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 - หน้า 234 งานนําพิงใจ มีความรักเกิดขึ้น จึงได้กระทำไว้ (ให้เป็นกุศล) ในเรือนของตน [ชายอาจกลายเป็นหญิงและหญิงอาจกลายเป็นชายได้] จริงอยู่ พวกผู้ชาย ชื่อว่าไม่เคยกลับ

ในพระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 2 หน้าที่ 234 กล่าวถึงการเกิดใหม่ของผู้ชายและผู้หญิงว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลงเพศจากการกระทำดีหรือการทำบุญในชีวิตก่อน โดยเฉพาะการบำเพ็ญบุญและการคลายความพอใจในความเป็นหญิงหรือชาย ซ

ประโยค - พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ - หน้า ป 206 [นายมาลาการบูชาพระศาสดาด้วยดอกไม้] ครั้งนั้น นายมาลาการเห็นภาพพระผู้มีพระภาค เช่นกับ ด้วยรัตนะอั้งมีค้าและทองอั้งมีค่า และพระสรีระซึ่งประดับแล้ว ด้วยหมู่รูปสัญ

ในหน้า 206 ของหนังสือ พระอุปัชฌาย์ ภาค ๑ นายมาลาการได้เห็นพระศาสดาในรูปแบบที่สวยงามและพิจารณาทำการบูชาด้วยดอกไม้ที่มีค่าหลายชนิด เขาคิดถึงการบูชาและความสำคัญของการทำบุญเพื่อประโยชน์ของตนและการเกื้อกูล

ประโยค - พระธรรมปัทถุฉันแปล ภาค ๑ - หน้า 231 "ถ้าพระสมณโคดม พึงเป็นใหญ่ ชัมพุทะนี้ พังไปสำนักของพระสมณโคดม แต่เพราะความที่ชัมพุทะวิเหลเป็นใหญ่ พระสมณโคดมจึงสั่งสมาสำบักชัมพุทะวิเหลนี้" พระศาสดา ทรงท

ในบทที่ 231 ของพระธรรมปัทถุฉันกล่าวถึงการพูดจาของพระสมณโคดมที่ให้น้ำหนักต่อบทบาทของชัมพุทะและความสำคัญในหมู่มหาชน โดยย้ำถึงคำสั่งสอนที่สร้างความสงสัยและการเข้าใจในพระธรรม ที่ชัมพุทะได้เผยแพร่ไปยังมหาช

พระบรมฉบับพระธรรมเทวนิยมที่ 3 หน้า 248 14. เรื่องพระสุธรรมเทศ [๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารถพระ สุธรรมเทวะ คัรษพระธรรมเทศนาว่า "อสนุต ภาวมิฉโลย" เป็นต้น. [จิตตะคุ

ในพระบรมฉบับพระธรรมเทวนิยมที่ 3 หน้า 248 มีการกล่าวถึงพระสุธรรมเทศซึ่งพระศาสดาประทับอยู่ในพระเชตวันและทรงปรารถพระสุธรรมเทวะ พร้อมทั้งเสนอคำสอนในมิจฉาสันติณกรณ์ โดยมีความสำคัญในการสร้างศรัทธาและการก่อส